De BOC en slecht gedrag

2019 het begin van augustus, tijd voor Oostende.

De 258 maakte een foute beslissing en verscheen dit jaar niet op het water van de Brugse Zot. Dat zeilen met familie lijkt wel leuk, maar als het te lang duurt tja, dan ziet niet iedereen er meer een gat in. Maar woensdag à midi arriveerden wij met onze diesel tractor op laag formaat in het hemelse oord aan de Montgomerykaai. Om 14.00 stond de boot klaar naast de kraan, werd de kamer (en de bad-douche combi) bij Rubens goedgekeurd en deden wij een bordje mosseltjes en wat tartaar. Prima begin, rond 16.00 werd op zeer kalme wijze een gat in het water gemaakt door Jan Wandelaar erin te laten zakken. Wij waren er klaar voor. Nu naar de bar, dan nog een hapje van Tine en vroeg (?) naar bed.

De donderdag bracht ons een rustige start met een ietwat teleurstellende culinaire ervaring (de enige overigens) tijdens het ontbijt. Communiceren is in het buitenland natuurlijk frequent aanleiding tot onbegrip. Wij werden kundig door Dirk, geassisteerd door jan Willem (jawel de Vlaming was present in het comité deze week), het water op begeleid, de boeien rondgestuurd en naar huis gesleept. Na twee lange hard bevochten potten kwamen wij juist op tijd om elkaar allemaal weer te treffen bij een volgend moment van nippen aan een verfrissing en elkaar uitleggen waarom iets anders toch beter was geweest, een dag zonder gaten overigens.

Van de vrijdag kan eigenlijk niemand zich iets herinneren, ik ook niet, het zal wel een erg volle dag zijn geweest.

Zaterdags werd Oostende belaagd door een verschrikkelijke storm, tenten dienden door vijf mensen tegelijk gezekerd te worden. Wij voeren wel uit, maar dan slechts tegen elkaar, de zee was onbereikbaar, zelfs het strand bleef dicht voor de blowcars. Na het nuttigen van wat zelf geplukte garnaaltjes op het achterdek werd het nog erg gezellig op de club. Er werden nog wat fustjes Zot uitgedeeld. Handig hoor zo een brouwer op de club, dat bier budget zit altijd vol, daar zit geen gat in zal ik maar zeggen.

Komt uiteindelijk de finale dag om de hoek zeilen, men is wat vermoeid, sommigen vinden het wel best zo en zijn tevreden met de stand. Maar dan hebben wij buiten de praeses van de BDA gerekend. Alex vaart met de Reactor een controle rondje en Dirk jaagt ons vervolgens de kolkende zee op. HMM, nou ja dat viel ook eigenlijk wel mee. Prima zeildag aan de hoge wal, niks mis mee. Ware het niet dat ik klaarblijkelijk een splitsje met een gat over het hoofd heb gezien en al veel te vroeg onder de kraan lig veroorzaakt door wat materiaal moeheid. Nou ja die boot is ook al 24 jaar oud….

Vermoeidheid wordt vaak gedragen door teleurstelling en dan maakt men fouten. Hetgeen wij na het opruimen van Jan Wandelaar helaas ook deden. Door, teleurgesteld als wij waren, na het handen schudden van de kampioenen, van de voorzitter van het protestcomité Joep, het bedanken van Alex en het nogmaals prijzen van Dirk maar alvast in de auto te gaan zitten om naar huis te rijden. Niet zoals het hoort, onwelvoeglijk naar onze gastheren en gastvrouwen (die overigens nog last hadden met een watervat waar een gat aan mankeerde). Met het schaamrood op de kaken maak ik mijn excuses aan de RNSYC, de BDA, de staf van de club en al de BOC vrienden voor het ontbreken op de prijsuitreiking aan het einde van de zondagmiddag. Wij van de NED 258 waren al thuis in het winderige Nederland. Stom, onnodig en wij lieten ons nog in ons hemd staan ook door een gat te laten vallen terwijl er een prijs aan ons werd uitgereikt. Onvergeeflijk; onze welgemeende excuses!

Nou maar hopen dat we er volgend jaar weer bij zijn; wat een prachtig evenement die BOC.