Een verslag uit de kuip door Paul Jonckheere
“Voor team Njord (Archambault 35) staat in 2019 de Fastnet centraal, een “must-do” voor veel race teams die misschien eindelijk van onze bucketlist kan geschrapt worden. Naast de hele resem veiligheidsitems, EHBO en sea-survival trainingen, zijn we verplicht om 300 offshore-miles in wedstrijdverband af te leggen. We kozen voor de korte pijn en zo schreven we in voor de CERVANTES CUP 2019, de eerste echte offshore race georganiseerd door het RORC met vertrek in Cowes en aankomst te Le Havre.
Woensdagmiddag 1 mei, de bemanning verzamelt aan de Churchillkaai en meteen een zeer belangrijke beslissing te nemen over wat we mee en wat we thuis laten van onze zeilgarderobe? De 5-daagse voorspelling zag er ideaal uit, N – NNO 12-20kn. In de plaats van een zwaar weer spi werd geopteerd om de CODE ZERO mee te nemen, een geducht wapen voor offshore races. Onfortuinlijk bleek dit nadien toch niet de juiste keuze te zijn geweest, zie het vervolg.
Cowes, het epicentrum van de zeilsport…
Donderdagnamiddag aankomst te Cowes en vrijdag een rustdag met onder andere de administratieve verplichtingen en verplichte veiligheidsinspectie.
Het stadje Cowes ademt zeilen, en naast het bezoek aan de lokale pub en verbroedering met andere deelnemers werd er op gastronomisch vlak wijselijk voor een Italiaanse en een Baskische keuken gekozen. En eerder bij toeval kregen we later ook nog een privé rondleiding in The Royal Yacht Squadron, de meest prestigieuze en oudste yachtclub ter wereld. Hier werd ooit de 1e Cup georganiseerd en gewonnen door het zeiljacht America, wat later evolueerde naar de Amercia’s Cup, u allen bekend.
And off we go…
Zaterdagochtend, 4 mei. Eindelijk is het zover, de voorspelling N 15-20kn met later op de dag misschien vlagen tot 25kn lijkt een meer dan haalbare kaart.
Om 9u10 gestart, en met het mes tussen de tanden een start à la Antwerp Race – dat kunnen we ondertussen –om aan de wind ons een weg naar voren te koersen. We waren gelukkig getipt over waar de meeste stroom zat aangezien we toevallig de dag voordien een interessant gesprek hadden met een “local” in verband met stromingen op de Solent. Groot was onze verbazing toen nadien bleek dat Graham Sunderland de auteur van het boek ‘Winning tides’ is. Verplicht leesvoer !
Na ‘No man’s land’ ging de A3 (asymmetrische spi) erop en kon het plezier beginnen. De vele broaches (uit het roer lopen) rondom ons gaven al een eerste teken dat de windvoorspelling misschien onderschat was. Na een ommetje voor Boulder Bank, net voor Brighton een indewindse boei moeten nemen en dan 70NM downwind richting Normandische kust. YES ! Dit wordt het dan waarvoor we allen hier zijn. Let the show begin…
De wind bleef ondertussen stabiel aan 20-25kn maar eens er een front aan kwam ging het snel naar 30-35kn. En zoals het er op de meeste grote wedstrijden aan toegaat, ook wij helaas pech onderweg. Na een half uurtje downwind brak de spiboom bevestiging aan de mast en met wat fantasie en bricoleren deze toch opnieuw kunnen herstellen maar gijpen zat er niet meer in. En er diende zich nog meer onheil aan. Na 1/3e van de oversteek werd de tophoek van de S2 volledig eruit gescheurd, waarschijnlijk total loss, sponsors mogen zich alvast aanmelden 🙂 Bij gebrek aan een zwaarweer spi, is 28 knopen voor een S2 toch blijkbaar de limiet.
Frustratie, vermoeidheid en toch gelukkige gezichten…
De frustratie was enorm groot, net nu we zo lekker gingen en dan maar noodgedwongen verder gevlinderd met genua en “dead downwind” gegaan.
De laatste uren hebben we opnieuw de A3 opgezet en veel uitgeboomd, dit gaf ons toch enkele knopen meer snelheid. Maar het was nog niet gedaan…
De RORC wedstrijdorganisatie had er niet beter op gevonden om na dit spi-rak nogmaals een bovenboei te gaan halen op 20 mijl afstand, kwestie van de vloot een goede voorbereiding op de Fastnet te geven, moeten ze gedacht hebben !
De volledige duisternis, zware golfslag, tegen stroom en een niet aflatende koude wind, hebben op dit rak het uiterste gevergd van bemanning en boot. Blij dat we waren toen we met ruime wind de steven eindelijk naar Le Havre konden richten. Gefinished rond 8u lokale tijd. Iedereen gelukkig en stikkapot.
Eens in de haven kwamen van het thuisfront de eerste berichten binnen. In tegenstelling tot wat wij dachten hadden we het toch nog niet zo slecht gedaan. Een mooie 4e plaats in klasse IRC 3, wat als….? Voor de ganse bemanning een enorme opsteker en tevens een warm gevoel dat zovelen thuis onze exploten mee volgden op de tracker. Gelukkig werden we in Le Havre afgelost door ons delivery team (waarvoor dank aan Olivier, Antoine & Olivier 2) en konden we moe maar voldaan per auto huiswaarts.
Ook nog een grote bedanking aan onze kledijsponsor Helly Hansen, zonder hun technische kledij hadden wij het waarschijnlijk niet zolang uitgehouden. De technische features werden zeer gewaardeerd door de ganse crew!
DE NJORD-CREW CERVANTES CUP 2019
Paul Jonckheere
Geert Orbie
Pepijn Orbie
Stefan Van Wynsberghe
Mattijs Van Hooreweghe
Philippe Trouwen
Rosalie Paardenkooper (ex Heiner Pups)
Sponsors waar we trots op zijn
